تاپ تِن سینمایی برای خسته ها، افسرده ها، شوریده ها - تور کیش

درون لوین دیویس Inside Llewyn Davis

کوئن ها خوب بلدند با مخاطب صمیمی شوند! هنرشان گفتن قصه های ساده و روان است بدون اینکه بخواهند پیچیده اش نمایند. این بار در فیلم لوین دیویس که به عبارتی پس از ای برادر کجا رفتی دومین فیلم موزیکالشان محسوب می گردد، برخلاف آن فیلم کمدی شاد، با یک فیلم که نورپردازی تیره، پر از سیگار و هوای بارانی و غم و ناراحتی طرفیم. لوین دیویس، یک موزیسین بی اعصاب که معتقده شغلش، یعنی خوانندگی و نوازندگی، فقط برای پول است؛ نه اینکه برای چند نفر بزند و آن ها سرهایشان را تکان دهند! این فیلم، تقریبا جاده ای نیز محسوب می گردد. آهنگ های فیلم بسیار زیبا هستند و تیم بازیگری درجه یک هستند. کافی است چهار دقیقه از فیلم بگذرد، آن وقت دیگر در فیلم غرق شده اید! راستی، یک گربه هم در فیلم وجود دارد که نقش کلیدی دارد!

جلسه کوتاه 12 Short Term 12

این یکی را خیلی دوست می دارم! فضای فیلم به شدت صمیمانه اس و به زیبایی هرچه تمام تر، چند روز از زندگی چهار کارمند بازپروری را می بینیم. بری لارسون که هم جدیت و هم شوخ طبعی ریز خود را دارد، جان گلگر جونیور که بار کمدی فیلم را حفط می نماید، رمی مالک تو سری خور! و استفانیا بیتریز که وقتی بقیه نیستند، آن جا را می گرداند. از آن طرف، کاتلین دور را داریم که نقش یه دختر مودی و بد اخلاق را بازی می نماید و لی کیت استنفیلد که یکی از درون گرا ترین و غمبار ترین کاراکتر هایی است که دیده ام. داستان فیلم ساده هست و باز هم می گویم، فیلم فضای به شدت صمیمانه ای دارد که کم یافت می گردد.

مالیخولیا Melancholia

این فیلم فرا بی نظیر است! اولا باید بگم آقای فون تریه فیلم را ساختند و از کارگردانان منفور سینما هستند! اما در این فیلم، به شیوه ای کاملا متفاوت، افسردگی را مورد آنالیز قرار می دهد. نشان می دهد که همه در معرض افسردگی هستیم و یک روز به آن مبتلا می شویم. یکی می گوید نه بابا این حرفا چیه ما شادیم خوشحالیم علم فلان گفته ما ها نمی گیریم و فلان و فلان و فلان. یکی می گوید من آن را قبول کردم. از اون نمی تونم فرار کنم و باید قبولش کنم. کریستن دانست به زیبایی تمام، یکی از افسرده ترین نقش های سینما را بازی نموده است. بایستی گفت اگه از غم مرحله اول فیلم گذشتید، بعید میدانم بتوانید از غم مرحله دوم فیلم بگذرید مگر اینکه یه بار این حس عجیب زشت دوست داشتنی مالیخولیایی را تجربه نموده باشید!

مرثیه ای برای یک رویا Requiem For a Dream

نیازی به معرفی و شرح آن چنانی نیست. کارگردان فیلم آرنوفسکی است که هر دفعه غم جدیدی در آستینش دارد و رحم کردن به کاراکتر برایش یه شوخی زشت است. جرد لتو و جنیفر کانلی از معتادان قدیمی و دوست داشتنی سینما هستند و مادری که قصد دارد لاغر گردد تا بتواند در یک برنامه تلویزیونی آبرو داری کند! خلاصه داستان فیلم این است و افرادی که رویا دارند و آرنوفسکی مرثیه ای برای آن می سراید. اما چه چیزی این مرثیه را کامل تر می نماید؟ بله! موسیقی مسخ نماینده و بی نظیر کلینت منسل که شما را به درون فیلم می کشد و نمی گذارد نفس راحتی بکشید؛ و انتها شوکه نماینده و اعصاب خورد کن و اعصاب خوردکن و اعصاب خوردکن...

مزایای گوشه گیر شدن The Perks Of Being Wallflowers

یک درام دبیرستانی درست حسابی. فیلمی که به راحتی باهاش ارتباط برقرار می کنید و فکر می کنید جزء اکیپشان هستید. فیلم، به شدت خوش ساخت است و به زیبایی با تمام شخصیت ها ارتباط برقرار میکنید. به احساسات افراد گوشه گیر می پردازد و با آهنگای راک زیبا همراهمان می نماید و مهم تر از همه، هیچ وقت خودش را لوس نمیکند و فاز نالیدن الکی بر نمی دارد. بر افسردگی و گوشه گیری اصرار نمی نماید و می گوید یه لحظه باید دل را به دریا زد و رفت وسط تا با سم ها و پاتریک هایی که در زندگی همه مان است، رقصید، خوش گذراند و لذت برد. نکته آخر اینکه فیلم واقع گرایانه ساخته شده و چارلی قصه ما، راه دراز و سختی برای شاد شدن طی می نماید.

فلوریدا پراجکت Florida Proje

یک فیلم ساده و باحال و رنگارنگ. چند کودک شیطان که در یک پراجکت (یه سری سوییت که کنار هم دیگه و به صورت یه ساختمون ساخته شدن) دو مادر دیوونه و یک مهماندار با نقش آفرینی محشر ویلیام دفو که زیادی مهربان است و آچار فرانسه است. جدا از اینکه فیلم به زیبایی به مسئله نظام سرمایه داری می پردازد، بلکه یک داستان زیبا هم تعریف می نماید. درباره فیلم چیز بیشتری نمی گویم، چون نمی خواهم لذت دیدن این فیلم را از شما بگیرم!

جوکر Joker

یک فیلم پاپ کورنی که آنقدر عمیق به مسئله تنهایی نمی پردازد، کلیشه ای و پر از ایراد هم هست. اما دیوانه بازی ها و بلا هایی که آرتور فلک می آورد، گاهی اوقات همان افکار خطرناکی بود که در ذهنمان رژه میرفت. چیزی که حس همدردی مان را قلقلک میدهد، قطعا بازی فینیکس است و بس. پس بیشتر نمی گویم، چون جوکر است!

به خلا وارد شو Enter The Void

چرا این فیلم را اینجا گذاشتم؟ چون در خصوص سفر یک روح است. درمورد مرگ است و امکان ندارد یک بار ما در خصوص مرگ فکر ننموده باشیم... مخصوصا هنگام تنهایی و ناراحتی. کلا enter the void از تکرارنشدنی فیلم های تاریخ سینما هست که کلی حرف دارد، اما زبان از گفتن آن حرف ها قاصر است! این فیلم را از دست ندهید.

مبتدی ها Begginers

آخ که چقدر این فیلم خوب است. آخ که چقدر این فیلم همه چیزش، همه چیزش آرام و ملایم است. فیلم درمورد جوانی به نام الیور است که مدت هاست تنها است و در یک مهمانی، با یک دختر زیبا به نام آنا آشنا می گردد. کلیشه است نه؟! اما مشکل اینجاس که الیور این سوال را از خودش میپرسد: آیا من لیاقت او را دارم؟ و گشت و گذاری در رابطه او با پدرش و بقیه ماجرا. در نگاه اول فیلم کلیشه ای است، ولی چنان دل شما را به دست می آورد که محو فیلم می شوید.

امیلی Amelie

یک شخصیت خنده بر لب، یک سفر فانتزی و یک عاشقانه آرام. امیلی، با بازی محشر و لذت بخش آدری توتو یک فیلمی است که در سخت ترین لحظات عمرتان حکم دیازپام را خواهد داشت. البته یک موسیقی به شدت دلنشین و آرام در فیلم جریان دارد که لذت فیلم را صدبرابر نموده است.

منبع: شبکه اجتماعی ویرگول