بچه ها و طبیعت گردی (قسمت اول) - تور کیش

باتوجه به تغییر ساختار زندگی های امروزه بچه ها شانس کمتری برای حضور در طبیعت دارند. توسعه سبک ماشینی شدن سبب شده تا بچه ها وقت بیشتری را به بازی با وسایل کامپیوتری خود و در خانه بگذرانند. بخش اصلی که امروزه در زندگی بچه ها گم شده است حضور در طبیعت است. برنامه های سنگین مدارس، بازی های کامپوتری، ساختار شهری، خانه های آپارتمانی تمامی این ها منجر شده اند تا بچه ها کمتر به فعالیت های فیزیکی بپردازند و کمتر در پی تصورات خود اکتشاف نمایند. این روند هشداری برای جوامع است تا دولت ها و خانواده ها کوشش نمایند بچه ها را به آغوش طبیعت بازگردانند و از صدمات دوری از آن جلوگیری نمایند. طبیعت گردی و ماجراجویی را در زندگی کودکتان ایجاد کنید و اجازه دهید در طبیعت به بازی و اکتشاف بپردازند. در این مقاله 10 علت اساسی را برای شما معرفی می کنیم تا ببینید چرا باید حضور طبیعت را در زندگی خانوادگی مان پررنگ تر کنیم.

1. طبیعت، تخیل کودک شما را فعال می نماید

ما اغلب در محیط های آشنا و تکراری هم چون خانه، جاده ها، مدرسه و محیط کار در رفت و آمد هستیم. در تمامی این محیط ها قوانین و هنجارهای تعیین شده ای وجود دارد که بر رفتار ما اثر گذاشته و ما به صورت ناخودآگاه از آنها پیروی می کنیم. اما هنر، ورزش و علم همگی آن ها تازه و متنوع هستند که برای ما نوآوری و خلاقیت را ایجاد می نمایند. طبیعت نیز یکی از همان مسیرهایی است که منجر به نوآوری و خلاقیت برای ما می گردد.

اگر می خواهید طبیعت تخیل کودک شما را فعال کند، به نزدیک ترین محیط سرسبز پارک، جنگل یا دریاچه بروید و منتظر باشید که برای بچه هاتان سوال ایجاد گردد.

• چه چیزی زیر آب دریاچه است؟
• هنگام شب در جنگل چه اتفاقی می افتد؟
• چه حیواناتی در این منطقه زندگی می نمایند؟
• قدیمی ترین و پیرترین درخت اینجا کدام است؟

طبیعت، درهای فکر کودک شما را به سادگی باز میکند تا تصورات و تخیلات خودش را به بازی بگیرد. اجازه دهید تا بچه هاتان در طبیعت بازی نمایند و رویاپردازی نمایند.

2. طبیعت، جایگاه یکسانی برای همه ایجاد می نماید

به محیط اطراف خودتان نگاه کنید همواره جداسازی هایی بین مردم با سنین مختلف وجود دارد. بچه ها در پارک بازی می نمایند در حالی که که والدین آن ها روی نیمکت ها با تلفن همراه خود مشغول هستند. در غذاخوری های مدرسه دانش آموزان جدا از معلمان می نشینند. تمامی ساختار زندگی ما به نحوی تعیین شده است که بزرگسالان و بچه ها دو دنیای متفاوت از هم داشته باشند و این چرخه همواره ادامه پیدا می نماید.

اما در طبیعت هیچ جایگاه تعیینی وجود ندارد، اینجا دیگر مبلمان، نیمکت و دروازه ای برای جدا کردن دنیای بزرگسالان و بچه ها ندارد. حضور در طبیعت منجر می گردد تا هردوی آن ها بدون فکر به جایگاه سن و سال خود در کنار هم به پویایی فعالیت نمایند. بچه ها هم قطعا از این ارتباط بهتر با والدین خشنودتر خواهند بود.

3.در طبیعت، انرژی خود را بی پروا صرف می کنید

طبیعت به والدین و بچه ها اجازه می دهد تا در محیطی سالم احساسات خود را بیان و انرژی بدنی خود را صرف نمایند.

تنها در طبیعت است که می توانید آزادانه بدوید، اکتشاف کنید و بدون محدودیت انرژی صرف کنید. معمولا در خانه هایمان بازی های کم سرو صدا و محدودی را با بچه هامان انجام می دهیم اما اگر در طبیعت باشیم تمامی این ها فرق خواهد نمود و می توانیم بازی های متفاوتی را انجام دهیم در جنگل بدویم، چیزهای نو را کشف کنیم و درباره آن ها صحبت کنیم، در کنار رودخانه آب بازی کنیم و اجازه دهیم تا کودکمان بدون ترس و محدودیت بازی کند و لذت ببرد.

4. طبیعت، همدلی و ارتباط را آموزش می دهد

در طی چندین دهه اخیر، انسان ها از یکدیکر فاصله گرفته اند و منبع تمام نیازهایشان که طبیعت است را فراموش نموده اند. این قطع ارتباط نگرانی هایی را در جوامع ایجاد نموده است. اما اگر به عنوان یک خانواده کودک خود را در طبیعت رها کنید، به او احترام به طبیعت و جغرافیا را یاد خواهید داد.

یکی از بازی های آموزش جغرافیا به بچه ها، پیدا کردن آب است. هنگانی که باران می بارد، خیابان های محله خود را تعیین کنید تا کودکتان فکر کند باران از کجا آمده و به کجا می رود؟ نزدیک ترین رودخانه به شما کجا است؟ تمامی مسیرهای حرکت باران را بر روی نقشه تعیین کنید و اجازه دهید تا کودکتان نقشه آن را بر روی خاک ترسیم کند و شخصا آن را احساس کند.

5. طبیعت، به شما یاد می دهد که نتایج همواره قابل پیش بینی نیستند

فعالیت های بسیاری در اطراف ما دقیقا طبق برآوردها و پیش بینی ها به نتیجه رسیده اند. بلیط شهربازی می خرید به آنجا می روید بازی می کنید و باز می گشت همه چیز به سادگی و پیش بینی شده رخ می دهد اما در طبیعت چنین نیست هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست و مدام در حال تغییر است. درس اصلی برای دیدن این تغییر ها در طبیعت، صبوری است.

در طبیعت همراه کودکتان پناهگاه چوبی بسازید و با کودک خود از داخل آن طبیعت را دیدن کنید، حیوانات، رودخانه و تپه ها را ببینید. روز بعد دوباره به همان پناهگاه باز گشت قطعا این بار مشاهده متفاوتی خواهید داشت و کودک شما می آموزد که در طبیعت هیچ چیزی ثابت نیست و در پی کشف تغییرات می رود.