رقیب ایرانی ایلان ماسک و جف بزوس، کمال غفاریان، میلیاردر کارآفرین، عکس - تور کیش

کمتر از 24 ساعت پیش از سفر کردن به خاورمیانه و کره جنوبی برای دیدار با سرمایه گذاران، کمال غفاریان معروف به کام غفاریان(Kam Ghaffarian) چند ساعت خالی را در برنامه خود پیدا کرد تا به پرسش های خبرنگار فوربس پاسخ دهد. او کتش را درآورد و روی صندلی دفترش نشست که یک ساختمان چهارطبقه غیرقابل توصیف در حومه مریلند است. غفاریان گفت: شنیده ای که مردم به من کام دیوانه می گویند؟

این پرسش منصفانه ای محسوب می گردد زیرا لیست شرکت هایی که غفاریان تأسیس نموده، مانند صفحات یک رمان علمی-تخیلی است.

شرکت آکسیوم اسپیس(Axiom Space) در حال ساخت اولین ایستگاه فضایی تجاری جهان با مشارکت ناساست و نسل بعدی لباس های فضایی فضانوردان را نیز طراحی می نماید. غفاریان گفت: دفعه بعد که فضانوردان را در حال راه رفتن روی سطح ماه ببینید، آنها لباس فضایی آکسیوم اسپیس را به تن خواهند داشت.

شرکت اینتوئتیو ماشینز(Intuitive Machines) فرودگرهای ماه را می سازد و در صورت خوب بودن شرایط آب و هوا، یکی از آنها را در ماه ژانویه به قطب جنوب ماه می فرستد. این یکی از چندین پرتابی محسوب می گردد که قرار است راه مأموریت های تجاری را به ماه باز کند.

شرکت کوانتوم اسپیس(Quantum Space) در حال ساخت یک اَبَرشاهراه فضایی است که به فضاپیماها یاری می نماید تا سوخت گیری نمایند و به سفر کردن در منطقه بین زمین و ماه بپردازند.

شرکت ایکس-انرژی(X-Energy) در حال ساخت رآکتورهای هسته ای کوچک، پیشرفته و ضد ذوب است که می توانند انرژی همه چیز را از یک پایگاه نظامی دور افتاده گرفته تا کارخانه 4700 هکتاری مواد شیمیایی داو(Dow) در ساحل خلیج تگزاس تامین نمایند.

شاید واقعا دیوانگی به نظر برسد اما به گفته غفاریان، همه کسب و کارها یک هدف مشترک دارند. وی اضافه نمود: ما باید یک گونه چندسیاره ای باشیم و بتوانیم به ستاره های دیگر برویم اما تا آن موقع، ما فقط یک خانه داریم. درست است؟ اگر بخواهم خلاصه بگویم، ما باید از خانه کنونی خود مراقبت کنیم و خانه نوی را نیز بیابیم.

صنعت فضایی تحت تسلط غول های بزرگ تری است که سرمایه خود را برای ساخت موشک ها، ماه نوردها، مریخ نوردها و وسایل نقلیه در مدار ریخته اند اما برخلاف ایلان ماسک(Elon Musk)، جف بزوس(Jeff Bezos) و ریچارد برانسون(Richard Branson)، غفاریان یک نمونه نادر از شخصی است که عمدتا به علت فعالیت های فضایی خود میلیاردر شده، نه شخصی که پس از به دست آوردن ثروت خود به این حوزه وارد شده است.

فوربس در مجموع، ثروت غفاریان را 2.2 میلیارد دلار تخمین می زند که بیشتر به لطف سهام او در استارت آپ های فضایی و هسته ای است. این مبلغ برای یک مهاجر ایرانی که در سال 1976 با گرفتن یک قرض 2000 دلاری از عمویش برای تحصیل در کالج واشنگتن دی سی به آمریکا رفت، بد نیست.

کریس استات(Chris Stott) بنیان گذار و مدیرعامل شرکت لانستار دیتا هولدینگز(Lonestar Data Holdings) که با اینتوئتیو ماشینز برای ذخیره داده های سطح ماه همکاری می نماید، گفت: مردم در خصوص بزوس، ماسک و برانسون فکر می نمایند. آنها باید کام غفاریان را هم در این لیست قرار دهند زیرا او به همان میزان کار انجام می دهد. بعلاوه، او بسیار باهوش است زیرا از هر کاری که بزوس و ماسک انجام می دهند، استفاده می نماید.

غفاریان در مقایسه با امثال ماسک و بزوس که میلیاردها دلار سرمایه گذاری می نمایند، ممکن است مانند یک سیارک در یک کهکشان بزرگ باشد اما او آنها را نه به عنوان رقیب، بلکه به عنوان شریک می بیند. غفاریان گفت: من برای ایلان و گوئین شاتول(Gwynne Shotwell) رئیس اسپیس ایکس، احترام زیادی قائل هستم. آنها دوستان فوق العاده ای هستند. جف بزوس هم همین طور.

غفاریان نیز مانند دیگر کارآفرینان فضایی شناخته شده، برنامه های بسیار جسورانه تری دارد. هدف او از ساخت فوری اولین ایستگاه فضایی تجاری و فرودگرهای ماه، کاهش دادن هزینه های ورود به فضا دقیقا به همان روشی است که موشک های قابل استفاده مجدد اسپیس ایکس، پرتاب مأموریت ها را مقرون به صرفه تر، آسان تر و سریع تر کردند. به ایده ساخت فیلم تام کروز(Tom Cruise) در یک ایستگاه فضایی واقعی یا توسعه دارو در گرانش صفر فکر کنید که شرکت های غفاریان در تبدیل کردن هر دوی آنها به واقعیت یاری می نمایند.

رویاهای غفاریان برای رفتن به بیرون از این جهان، به دوران کودکی او در شهر باستانی اصفهان برمی گردند که دوست داشت در آنجا به ستاره ها خیره گردد. شب 20 ژوئیه 1969، غفاریان 11 ساله در تلویزیون سیاه و سفید خانه همسایه، نیل آرمسترانگ(Neil Armstrong) و باز آلدرین(Buzz Aldrin) را تماشا کرد که به عنوان اولین انسان ها روی ماه قدم گذاشتند. غفاریان با یادآوری این خاطره گفت: واقعا یک لحظه دگرگون نماینده بود و مرا ترغیب کرد که این همان کاری است که می خواهم انجام دهم.

آخرین ماموریت آمریکا به ماه در سال 1972 بود. چهار سال بعد، غفاریان با یک قرض 2000 دلاری از عمویش به واشنگتن دی سی رفت تا در دانشگاه کاتولیک آمریکا(CUA) تحصیل کند. او شب ها خودروها را در مرکز شهر پارک می کرد تا این بدهی را پرداخت کند و در عین حال، در رشته های علوم و مهندسی رایانه درس می خواند. غفاریان در سال 1980 فارغ التحصیل شد.

اولین شغل او در شرکت فناوری اطلاعات کامپیوکر(Compucare) مستقر در ویرجینیا بود و هم زمان تحصیلات خود را در رشته مهندسی الکترونیک و کارشناسی ارشد مدیریت اطلاعات ادامه می داد. اولین کوشش غفاریان در صنعت فضایی، در سال 1983 بود که در غول هوافضای لاکهید(Lockheed) کار کرد و پس از آن به شرکت فورد ارواسپیس(Ford Aerospace) وارد شد. او در آنجا به کار کردن روی قراردادهای ناسا و دولت فدرال آمریکا پرداخت.

در سال 1994 غفاریان به هارولد استینگر(Harold Stinger) که او را در لاکهید دیدار نموده بود، برخورد کرد. این دو نفر، شرکتی به نام استینگر غفاریان تکنولوژیز(Stinger Ghaffarian Technologies) را با یاری یک برنامه فدرال تأسیس کردند که به کسب و کارهای متعلق به اقلیت ها یاری می کرد. اولین دفتر این شرکت، زیرزمین خانه غفاریان بود.

غفاریان گفت: ما تصمیم گرفتیم که شرکت خودمان را با همین کار تاسیس کنیم که اساسا تجارت پیمانکاری دولتی بود. من خانه را گرو گذاشتم و 250 هزار دلار گرفتم و این گونه کار را شروع کردیم.

تا سال 2006، استینگر غفاریان تکنولوژیز با قراردادهای 100 میلیون دلاری برای ارائه خدمات مهندسی و پشتیبانی ماموریت، به بیستمین پیمانکار بزرگ ناسا تبدیل شد. غفاریان سه سال بعد، سهام استینگر را خرید. کریس کویلتی(Chris Quilty) موسس و یکی از مدیران شرکت کویلتی اسپیس(Quilty Space) که به تحقیقات در بازار فضایی می پردازد، گفت: او مهارت هایی را برای بستن قراردادهای دولتی دارد و از آنجا که این بازار ذاتا یک بازار دولتی است، این مهارت بسیار مهمی به شمار می رود.

مهارت دیگر غفاریان، توانایی او در ترغیب کردن نیروهای سابق ناسا برای پیوستن به او در بخش خصوصی است. شرکت های غفاریان، حداقل 18 ستاره سابق ناسا را در خود جای داده اند که تجربه زیادی را به ارمغان می آورند و سرمایه گذاران را نیز متقاعد می نمایند که می توانند در بازاری پیروز شوند که در حال شلوغ شدن است. در سال 2013، غفاریان با استفن آلتموس(Stephen Altemus) معاون سابق مرکز فضایی جانسون ناسا که فرود آپولو روی ماه را راهنمایی نموده بود، برای راه اندازی اینتوئتیو ماشینز همکاری کرد. سه سال بعد، غفاریان مایکل سافردینی(Michael Suffredini) که به مدت یک دهه مدیریت برنامه ایستگاه فضایی بین المللی را بر عهده داشت، متقاعد کرد تا در تأسیس کردن آکسیوم اسپیس به او بپیوندد.

سافردینی درباره تماس تلفنی خود با غفاریان بلافاصله پس از خروج از ناسا گفت: با او تماس گرفتم و گفتم: کام، تنها کاری که می دانم این است که یک ایستگاه فضایی را بسازم و راه اندازی کنم. او پاسخ داد: بسیار خوب، اجازه بده در خصوص آن فکر کنم. روز بعد تماس گرفت و گفت: بیا یک ایستگاه فضایی بسازیم.

کرت شرر(Kurt Scherer) شریک مدیریتی در شرکت سرمایه گذاری سی5 کپیتال(C5 Capital) مستقر در واشنگتن که هم در آکسیوم اسپیس و هم در ایکس-انرژی سرمایه گذاری نموده است، گفت: این مهم ترین مؤلفه است و به وضوح یک مزیت رقابتی به شمار می رود.

سابقه غفاریان در برنده شدن قراردادها از ناسا که ادعا می نماید استینگر غفاریان تکنولوژیز نسبت برد 80 درصد را در مقایسه با میانگین زیر 50 درصد داشته است، به آکسیوم اسپیس و اینتوئتیو ماشینز یاری کرد تا در مناقصه های اصلی حوزه های گوناگون از لباس های فضایی گرفته تا برنامه تجاری ماه پیروز شوند. وی اضافه نمود: این توانایی در مناقصه قراردادها و پیروزیت در آنها، سلاح مخفی ماست.

حتی ایکس-انرژی نیز در فضا فعال است. این شرکت سال گذشته به طور مشترک با اینتوئتیو ماشینز، قراردادی به ارزش پنج میلیون دلار برنده شد که به منظور سرمایه گذاری از سوی ناسا و وزارت انرژی آمریکا در طراحی یک رآکتور هسته ای قابل حمل برای سطح ماه بود.

همه این پروژه ها به سرمایه گذاری احتیاج دارند. به همین علت است که غفاریان، شرکت استینگر غفاریان تکنولوژیز را در سال 2018 به قیمت 355 میلیون دلار به شرکت کی بی آر(KBR) فروخت و پول آن را نقدا گرفت تا سایر سرمایه گذاری هایش را جلو ببرد. او با اشاره به شرکت های آکسیوم اسپیس، اینتوئتیو ماشینز و ایکس-انرژی گفت: مواقعی وجود دارد که فکر می کنم شاید نباید آن را می فروختم زیرا استینگر غفاریان تکنولوژیز یک تجارت باورنکردنی جریان نقدی بود اما این ها شرکت های فناوری هستند و باید پول زیادی در آنها ریخته گردد.

سرمایه گذاری در فضا رو به افزایش است و غفاریان پیروز شد سرمایه گذاران را تحت تأثیر قرار دهد تا سرمایه های مورد احتیاج او را برای راه اندازی این مشاغل تامین نمایند. داکین اسلوس(Dakin Sloss) موسس و شریک عمومی شرکت پرایم موورز لب(Prime Movers Lab) که هم در آکسیوم اسپیس و هم در کوانتوم اسپیس سرمایه گذاری نموده است، گفت: کام یکی از معدود افرادی است که توانایی تماشا آینده ای بزرگ، جسورانه و بلندپروازانه را دارد و می تواند افراد زیادی را ترغیب کند تا به این منظره باور داشته باشند.

بلندپروازانه ترین پروژه غفاریان، موسسه لیمیتد اسپیس(Limitless Space Institute) است؛ یک موسسه غیرانتفاعی که غفاریان گفت زمانی که در خانه و در حال مدیتیشن و فکر کردن در خصوص کیهان بوده، به آن دست یافته است. وی اضافه نمود: آنچه من را به حرکت در می آورد، معنویت و اعتماد به خداست. این مؤسسه مستقر در هیوستون که به وسیله نیروهای سابق ناسا اداره می گردد، با مدارس و دانشگاه ها همکاری می نماید و به تامین مالی پژوهش ها در زمینه فناوری هایی می پردازد که روزی می توانند سفرهای میان ستاره ای را محقق سازند. از جمله این فناوری ها می توان فضاپیمای مبتنی بر نیروی هم جوشی را نام برد که از لحاظ نظری امکان پذیر است اما دور از واقعیت به نظر می رسد و بعلاوه تارهای فضایی که هنوز کاملا مفهومی هستند.

اگر این موارد روزی محقق شوند، غفاریان در آن موقع احتمالا زنده نخواهد بود اما او یک آینده کوتاه مدت را تصور می نماید که در آن انسان ها به طور تمام وقت در ایستگاه های فضایی و قمری ساکن هستند. گام بعدی در این منظره، پرتاب ماموریت شرکت اینتوئتیو ماشینز به ماه در ژانویه است. ماموریت سرنشین دار بعدی متعلق به شرکت آکسیوم اسپیس خواهد بود که برای اوایل سال آینده برنامه ریزی شده است. انتظار می رود اولین بخش از ایستگاه فضایی نو در سال 2026 به ایستگاه فضایی بین المللی متصل گردد و آکسیوم اسپیس تنها شرکتی خواهد بود که می تواند ماژول های خود را به آن متصل کند. کل ساختار ایستگاه فضایی نو تا سال 2031 و زمانی که ایستگاه فضایی بین المللی بازنشسته گردد، آماده و راه اندازی خواهد شد.

غفاریان گفت: وقتی از 10، 15 یا 20 سال آینده صحبت می کنید، امید من این است که ما یک شهر فضایی داشته باشیم؛ جایی که مردم در واقع بتوانند به آن بروند و در آن زندگی نمایند. شهر فضایی یک محیط بسیار خوب برای اکتشافات فضایی بیشتر انسان خواهد بود.

از نظر غفاریان، انگیزه او از ساخت ایستگاه فضایی و فرودگرهای قمری هرگز فقط ثروتمند شدن نبود؛ حتی اگر سرمایه گذاری در آنها به ثروتمند شدن او یاری نموده باشد. او با تأمل در خصوص زمانی که اولین تجارت خود را فروخت، گفت: من نمی خواستم ثروتمندترین مرد گورستان باشم و در زندگی فقط در پی کسب عایدی بیشتر باشم، بلکه می خواستم زندگی ام بیشتر پیرامون ایجاد تغییر در جهان به سمت بهتر شدن باشد.

5858