آشنایی با روش های درمان ناباروری
به گزارش تور کیش، درمان ناباروری امروزه با پیشرفت علم پزشکی میسر شده است. درمان دارویی ، لقاح خارج از رحمی و اهدای تخمک بعضی از روش های درمان ناباروری هستند.
ناباروری مشکل شایعی است که امروزه در میان بعضی زوجین مشاهده می گردد. به جرات می توان گفت ناباروری امروزه بیشتر از گذشته در میان خانواده ها رواج دارد و این مشکل با محیط کاری و زندگی پر استرس یا صنعتی شدن زندگی های امروزی و... رابطه مستقیم دارد. امروزه علم پزشکی با پیشرفت هایی که داشته است در بسیاری از موارد با پیدا کردن علت ناباروری توانسته است این مشکل را رفع کند اما این نکته را در نظر داشته باشید که شیوه درمان ناباروری از زوجی به زوج دیگر متغیر است و ممکن است شیوه ای که یک زوج با آن نتیجه گرفته اند برای زوجی دیگر کاملا نامناسب و بی تاثیر باشد. تشخیص اینکه کدام یک از روش های درمانی برای هر زوج مناسب است به عهده پزشک معالج است. در ادامه نگاهی به روش های متداول درمان ناباروری می اندازیم.
تعریف ناباروری
سازمان جهانی بهداشت (who) درباره ناباروری تعریفی مطرح نموده است که به عنوان تعریف کلی ناباروی مورد استفاده قرار می گیرد، زوجی که یک سال به صورت مداوم و بی وقفه بدون استفاده از هیچ وسیله پیشگیری برای بچه دار شدن کوشش کنند و بارداری صورت نگیرد دچار مشکل ناباروری هستند و در این حالت آن ها باید نزد متخصص ناباروری بفرایند تا موقعیت خود را آنالیز کنند. نکته مهم این است که زوج باید یک سال به طور مستمر برای بچه دار شدن اقدام کند.زوج های نابارور به مراکز درمان ناباروری مراجعه کنند
زوج ها برای درمان ناباروری باید به مراکزی مراجعه کنند که در آن ها متخصص ناباروری مردان ، متخصص ناباروری زنان و جنین شناس وجود داشته باشند و مسائل و احتمال هایی که باعث ناباروری در مردان و زنان می گردد به طور کامل آنالیز گردد. بهترین مراکز، مراکزی هستند که تمامی این بخش ها در آنها وجود داشته باشد و به صورت تیمی برای درمان ناباروری اقدام کنند. در این شرایط بیمار مجبور نیست برای انجام آزمایش های مختلف و تکمیل پفراینده اش به مراکز درمانی مختلف مراجعه کند.زوج های نابارور باید توجه داشته باشند که در حال حاضر 50 مرکز برای درمان با حضور متخصصان مختلف در حوزه تشخیص و درمان در کشور فعالیت می کنند که انتخاب بهترین آن ها باید با مشاوره و آنالیز با صاحب نظران این حوزه انجام گردد. چراکه مراجعه به مرکزی که توانایی کامل در تشخیص و انتخاب درمان مناسب برای زوج ها را نداشته باشد صرفا تلف کردن وقت مفید، صرف هزینه های گزاف و در نهایت تشخیص نادرست علت ناباروری و دستکاری های بی فایده بدن زن و شوهر است که هرکدام می تواند تاثیر های منفی بر فرایند درمان ناباروری آن ها داشته باشد.
آشنایی با روش های درمان ناباروری
متناسب با دلایل و علت های مختلفی که برای ابتلا به ناباروری و نازایی در مردان و زنان وجود دارد، شیوه های مختلفی برای درمان نازایی و ناباروری وجود دارد که توسط پزشک متخصص به بیماران توصیه می گردد.معمولا توصیه می گردد تعداد آمیزش های خود را افزایش دهند. داشتن 2 تا 3 بار آمیزش جنسی در هفته احتمال باروری را افزایش می دهد. به هر جهت تعداد انزال های بیشتر می تواند از تعداد اسپرم ها نیز بکاهد. اسپرم در دستگاه تناسلی زن تا 72 ساعت مقاومت می نماید و یک تخمک نیز می تواند تا 24 ساعت بعد از تخمک گذاری بارور باقی بماند. روش های درمان ذکر شده در ادامه برای زن یا مرد و یا هر دوی آن ها استفاده می شوند:
اصلی ترین درمان برای زنان نابارور که به دلیل اختلال در تخمک گذاری دچار ناباروری هستند، مصرف داروهای باروری می باشد. این داروها تخمک گذاری را تنظیم یا تحریک می کنند. به طور کلی آن ها مشابه هورمون های طبیعی مثل LH و FSH عمل می کنند و فرایند تخمک گذاری را فعال می کنند.
جراحی نیز می تواند یکی از راه های درمان ناباروری باشد. مسدود شدن لوله های فالوپ رحم و یا دیگر مسائل مربوط به لوله های فالوپ را می توان به وسیله جراحی رفع نمود. به وسیله روش های لاپاراسکوپی می توان عمل های بسیار ظریف و حساس را در لوله های فالوپ انجام داد.
در شیوه میکرواینجکشن که یک شیوه تخصصی و موثر برای درمان ناباروری با علت مردانه است، پیش از هر چیز تخمدان ها توسط داروهای محرک تخمک گذاری تحریک می گردد و پس از آماده سازی تخمک ها یک اسپرم در شرایط آزمایشگاهی خاص به داخل تخمک تزریق می گردد و تقریبا پس از 48 ساعت جنین های تقسیم شده و مناسب به داخل رحم زن انتقال داده می گردد.
معمولا در مواردی که شرایط رسیدن اسپرم به تخمک در رحم فراهم نباشد مانند انسداد لوله های رحمی و چسبندگی لگنی و یا تعداد کم و تحرک پایین اسپرم، از این روش (IVF) برای لقاح استفاده می گردد. در این شیوه لقاح خارج رحمی یا باروری در محیط آزمایشگاه انجام می گردد. این روش در شرایطی که لوله های رحمی آسیب دیده باشند یا اختلال در عملکرد آنها مشاهده گردد از سوی متخصص به بیمار توصیه می گردد. این شیوه نه تنها در خصوص زنان مبتلا به مسائل و اختلالات تخمدانی بلکه در بعضی موارد درباره ناباروری ها با علت مردانه نیز به زوج ها توصیه می گردد.
در شیوه درمانی IUI اسپرم های فعال پس از جداسازی و آماده سازی به شکل مصنوعی همزمان با تحریک تخمک گذاری به رحم هدایت می شوند. در این شیوه از آنجا که تحریک تخمک گذاری با سونوگرافی های متعدد در روزهای متوالی یا با اندازه گیری هورمون های جنسی موجود در ادرار معین می گردد و متناسب و همزمان با ورود اسپرم این اتفاق انجام می گردد، بنابراین احتمال بارداری و باروری زیاد است.
در شرایطی که بعضی از زوج ها به دلیل عدم پاسخ تخمدان ها و بروز اختلال در فراوری تخمک ها در زن، از داشتن فرزند محروم می شوند، با یاری این شیوه می توان فرصتی را برای آنها فراهم کرد تا تجربه بچه دار شدن را در زندگی داشته باشند. بنابراین در بعضی مراکز درمان ناباروری و نازایی اهدای تخمک که شامل تهیه و جمع آوری تخمک از زن اهدا کننده و باروری آن تخمک در آزمایشگاه با اسپرم مرد و انتقال جنین ها به رحم زن نابارور است، صورت می گیرد. اهدا جنین یا تخمک در هر صورت با توجه به قوانین و هدایت های اخلاقی انجام می گیرد و مشاورانی پیش از انجام کار درباره مسائل پزشکی و اجتماعی این موضوع با خانواده ها صحبت می کنند و در نهایت پس از آنالیز های نهایی و مطلع سازی های لازم اهدای جنین برای زوج صورت می گیرد.
یکی از دلایل ناباروری و ناتوانی مادر عدم توانایی او در حمل، نگهداری و پرورش جنین در رحم است. در این شرایط استفاده از رحم جایگزین از سوی متخصصان ناباروری به زوج توصیه می گردد. استفاده از رحم جایگزین زمانی ضرورت پیدا می نماید که زوج همه شرایط دخیل در شکل گیری فرزند را دارند و تنها به دلیل فقدان رحم سالم، امکان بچه دار شدن از آنها سلب شده است. در این شرایط تکنولوژی لقاح خارج رحمی انجام می گردد و جنین حاصل از لقاح تخمک مادر و اسپرم پدر متقاضی درمان به رحم شخص ثالث که قرار است از رحم او به عنوان رحم جایگزین استفاده کنند، منتقل می گردد.
گردآوری: مجله اینترنتی خبرنگاران
منبع: setare.com